Misschien even vermelden dat ik het
spijtig vind dat het niet in progressieve spelling is geschreven,
én dat m'n mening over de inhoud al veranderd is.
Desalnietemin een belangrijk dokument in m'n leven!
Antistresspoweet


wat vooraf ging : Spirituele guerrilla 002
proloog en : Spirituele guerrilla 001



Ik buig mij neder


Mijn oog gaat open

En breekt als een heldere bliksem

In de poel van de eindeloze einder

Een schorpioenenstaart

Klaar om het ei van mijn huis

Om werelden in werelden

Te doorprikken

Een uiteenspatting... een big bang

Mijn grootste angst... knielt, buigt

Door de scharnieren van de tijd

De tomeloze sleur, een afgelijnde deur

Die ik open in mijn eonen van bezielde levens



Moeder Aarde


We krijgen de stam terug aan het rollen

We komen opnieuw in beweging



De ganse wereld rond

Kleine cirkels van mensen



Goedgeluimd in afstemming

Met het universele oerritme



De Hemelse Moeder roept ons!

De Hemelse Moeder roept ons!

Ons getij deint weder uit...



Spelend als kinderen



Spelend als kinderen,

Zijn we springbal of ballon,

Reiken we met onze armen

Tot voorbij de horizon.



Spelend als kinderen,

Molen we de wind,

Of regenen we in een ton;

Goed of slecht gezind,



Met God’s eigen zegen,

Haar ronde Aarde groen en blauw,

Met zeeen zo helder als kristal,

Gebaard uit de dijen van ’t heelal.



Spelend als kinderen,

Zetten we de tonen in

Van een nieuwe tijd...

Die hier en nu is.



Be bob



Al jarenlang poog ik een donkere kamer te installeren. Dat is me tot nu toe nog niet gelukt. God is veel te goed. Hij wil niet dat ik een donkere kamer schep. Humor is de god. Humor is de Diedjee. Pff... Rollende woorden stoorden de kunst en aars niet. Het was eerder zijn stijve penis die moeilijk af te beelden viel in het licht van de eeuwigheid. Daarom deden we het licht maar uit. Zo er geen stank was, konden we hem nu nuttigen naar believen (privee, altijd privee, nietwaar?). De lieve kwelgeesten, celgeesten, frisco’s en andere disco’s. We rocken tot je bobt. Een poosje, nu toch.



Zo. Zo. Alle hekken staan nu lager. Alle hebben tevens. Wat een drachtige pen. Zo afkappen... Dat mag niet. Er mag zoveel niet. Neem wat minder. En geef meer van jezelf aan jezelf. Be bop. Let’s rok!



Sta(a)rt ...beet!



Een vriendelijke slang

Lacht haar voortgang

In een eigen tijd

In een oneigenlijke strijd

Zonder dwang

Bang

Maar zwanger

Van de hemel



En de aartsengelen zingen

‘Geen tweede keer’

‘Geen tweede keer’



Vreemde in een vreemd land



Ja, ik ben van mars nee, mars ligt niet in het ons kenbare uni versum met veel dank aan de beat-less en da vite bowie il y a du petrol dans septes pensees en arriere pour la farine et le kitch is de grootste scheet aller tijden waarmee ik bedol de grappigste uitlating aller tijden bedoel niet te bedoelen bedoel kitch is fart want werke-like kunst is overal en nergens en is altijd tijdelijk zoals bedoeld tegenovergesteld aan eeuwig ja, vreemd... de aliens omringen en doorkruisen ons overal _ we zien ze alleen niet altijd Siegourney getuigt: ik ga het zeggen he We Alter: zoude gij nie nog ene keer draaien applaus waarop applaus losbarst: zo geraken we d’er niet: he misantroop verstaat ge’m: mis en place mis en scene mis en trop euh een toe П pe neen neen neen oooooh een toute pis oooooh een toute pe Chee viva la revolution individuELLE: meer dan een empathiek uni versum is mogelijk op maandag de zevende om zeven uur aan de zevende halte van tram zeven in de zevenstraat nabij de zevenhoek alwaar k fee weeral nummer zeven paalt aan wasserij de zeven nichten dat ligt naast schuilhol de zeven zwarte dwergen dat minstens een van haar verdiepen deelt met grotere leugens is antwoordmogelijkheid a en Bie is nog meer fantasie



Chateau de LA pomme



Geen ding geen mens die weet hij schrijven wat watjes schrijven schaduwen volgen duwen de pen voort in een eindeloze trance rythme van blue es trompet en geschal drum en onmogelijke clavesimbel simpel weg schrijven in de eindeloosheid met krampen in je handen en aandacht weg af te leggen op zand en stro je zelf blij maken in elke kamer van je leven handen die beven van de kou die er niet is nimmer kan zijn trance van gevoelloosheid in dat tedere nergens in dat tedere altijd ruimtepolitie ruimtepolutie vervuiling van de versmachtende lucht UIT met dat licht mediteren eren in het donker duister zonder tekens zonder betekenaars, tekenaars of tekentafel en dan gebeurt het? Waarom toch die ultieme destructie van mijn ik ik dikke pik om aan te zuigen om je krom te buigen: ben je meid of man? Weet jij waarom het mooit genoeg is? Geef mij aanraking van het geheel met het geheel he schrijf dat op en lees het dan dat de droom eeuwig is en over al les heen... leraar dood... leraar es dood... geen heersers of slaven geen woorden om dat te staven zal ik mij dat bekla gen: aanraking is niet genoeg voor een morele les: stop! Die pen in mijn hart doorboor mijn hart met die pen schrijf automatic auto mat ik wat een afmeting die berekening totdusver mijn curry kolom vitaai: snelle aai in een handomdraai einde PARA graaf een



Dat zal niet gaan maar het was een teder kusje want ik weet toch immer wat te doen want ik weet nooit niets van die fiets af pif paf poef platte band en een ander bijt in het zand na een bruuske val teelbal festijn van mijn lichamelijk zijn zoals zijn zoals haar haar dat nat mooier oogt dan droog voor het oog en haar oor dat zichzelf verliest in een speels deuntje dat jouw verassinkje per ongeluk bewie rookte (dolle pret) een strook je leven in de lucht een geslaagde vlucht kan mijn rug op alle logIKa vreet hem op tijdens een oud ritueel vreet jezelf op vreet de plastIKs op vreet de praktische assenbak op vreet al op tot er niets overblijft



Teder the de R teder ik wil je leegte plunderen ik wil hijg hijg keineig en steeneigendom OERstom OERezel OERmens OERzetel chateau de la pomme (de avond is geland).



De revolutie begint op het wc



De schaduw van mijn hoofd

Zakt door mijn billen

Zoals mijn broek

Over mijn benen



En geluiden klotsen gewichtig

In het stille water

Ke-doin

Ke-doink

En er sijpelt een stroom

Onder mijn wijnrode hemd

En DIE fluistert

N a u w e l I j k s meer hoorbaar

Dan het ontrimpelde water:



‘alles komt later’

‘alles komt later’



Kom als in een droom



De hoedanigheden van de wil zijn: energie dynamische kracht intensiteit meesterschap controle discipline concentratie gericht zijn op 1 punt aandacht focus vastberadenheid beslistheid vastbeslotenheid doortastendheid volharding uithoudingsvermogen geduld initiatief moed durf organisatie integratie synthese



Dankjemaslow dankjeassagioli dankjedali want er is geen hoerenbed als dat van jou dankjevin-cent voor je korenveld met kr-aaien overigensvincent ik heb je oor gevonden in een bruine papieren zak MOET ik dit NU echt opbla-zen, zoals ze in de film doen?



Wan to tree bounty



DAAR is wat keuken-rol

En als je morst dan kan je kuisen

En eenmaal je het onderwerp hebt ingekaderd



HOEF je alleen nog maar op het knopje te duwen

Want orde is een luie aangelegenheid

Wanorde een inventieve en zo kom



JE tot een NATUURLIJK beeldrythme

Van felle zon

Gebouwen met duizenden ramen

Abstracte reflecties op het water

Oppervlaktespiegeling

En



GEEN KEUKENROL

Die dat



VOOR je

Opzuigt



Wel kom in de cryptozoologie



Studie van verborgen beesten

Met onverwachtte vorm of grootte

Met onverwacht verschijnen in tijd of ruimte



10000 jaar geleden

en IK kan het mij herinneren

10000 jaar geleden

en GIJ gelooft mij niet

maar IK hou van u, niet waar?



WATER op de wonderstoof

Bubbelpret

En goede wijn

112 nieuwe soorten vis

18 nieuwe reptielen

10 amfibie-en

3 of 4 nieuwe vogels



ElK JAAR

Schrijven ze HIER

Over de europaische wilde man

Die we terug vinden

Op Griekse vazen



Satyren met paardestaarten

In recht STREEKSE connectie met Dionysos

Harig

Mansaardig

Fig-uur-lijk

WEER

Gegeven

OP een etruskische zilveren KOM

DAN TOCH in

Het land van mijn dromen

En laat jouw voetsporen

WAAR ik ze niet verwachten zou



Plaats ZE

Als logische consequenties

Als bakens

Als thuishavens

Voor de echte gekken



WANT het bewijs is steeds

Overweldigend

EN het gift kronkelt steeds

Terug tot de goden



Terugkeer naar de geest



Dit is

Zoals ik het begrijp

Mag ik vragen

Hoe gij het ziet?



Het licht



Er dik op



Ikke



Ik kan het u zo mooi niet schrijven of zeggen: ik ben geen dichter: ik ben geen verder: ik ben geen pof eet: ik ben geen schrij-ver:ik ben geen schrijnwerker: ik ben geen schijnwerker: ik ben niet blij: ik ben niet triest: ik ben verheugd



BAGAR



Je bent constant in beweging...

Maar niet in beweging te krijgen?

Je bent de tegengestelde rust,

Een verstilde opschudding

Zonder aandrang,

Een symfonie der oneindige delen

Eenparig versneld rechtlijnig kromlijnig...



Wat gebeurt daar? BAGAR!



Als bij wonder,

Groeit er een cirkel

Van mensen

Wij zijn BAGAR!



Beweging voor Algehele Geweldloze Aksie en Reaksie



Een groot deel van het volk zit vast

In een algemeen gevoel van bedreiging

Wij noemen dit angstpsychose oftewel angstneurose.



Wij kunstenaars, levensgenieters, karavaanbewooners, zigeuners, jongleurs, alternativos, pleiners, punks, new wavers, postmodernen, beatniks, vegetariers, magiers, taalhoeren, experimentboeren, passifisten, poweten, happenaars, hippies, goas, guru’s, freaks, semi-anarchisten en aksiologen willen dit gevoel van beklemming en vrees niet ontkennen of zomaar weerleggen.



Eerder willen wij met vreugde, liefde en lachen alle mensen aanvaarden en in harmonie brengen. Of er nu een wezenlijk of vermeend onheil dreigt, het antwoord komt steeds van ons hart en onze buik! Wij willen het sidderen en ineenkrimpen opvangen met de weg van het lachen en het spelen.



Wij nemen volledig aandeel in een totaal menselijke onderneming. Wij wensen het geheel te versterken zonder gebruikmaking van geweld. Hoe? Door geweldloze aksies en geweldloze weerbaarheid (woe wei). Al doende, wensen wij een universele resonantie teweeg te brengen! Elke druppel raakt rechtstreeks of onrechtstreeks alle andere druppels...



Misschien zit er in deze of gene film geen aksie. Wij kunnen wel een aksie instellen, in aksie komen. Gezamenlijk, kunnen wij een zachtaardig streven opzetten en tot uiting brengen: bedrijvigheid tonen, beweging maken, werken, handelen, doen.



Uit aksie en reaksie, wordt de geschiedenis van de mensheid geboren.



Een op een aksie volgende werking in tegengestelde richting, tegenbeweging, tegenwerking, noemen we een reaksie. Een terugslag op een overmatige, geestelijke spanning of aangrijpende gebeurtenis, noemen we reaksie. Een scheikundige omzetting noemen we een reaksie.



Een antwoord van ons lichaam of onze geest op een bepaalde prikkel, noemen we reaksie.



We bemerken verschillende stromingen in de zee. Toch, herbergt de zee elke druppel! We moeten enkel ons bloed in stroming houden. We kunnen met kracht vloeien of doen vloeien.



Wij, elk van ons, bezitten de gave om de ‘heersende’ denkwijze op godsdienstig, cultureel, artistiek, wetenschappelijk, maatschappelijk, of enig ander terrein te transformeren. Wij zijn op weg naar onbegrensde zelfstandigheid voor elk individu!



Elk geheel is deel aan een ander geheel. Elk deel is geheel aan een ander deel. Elk geheel is deel aan een ander deel. Elk deel is geheel aan een ander geheel. Elk geheel is geheel aan een ander geheel. Elk deel is deel aan een ander deel. Elk geheel is geheel aan een ander deel. Elk deel is deel aan een ander geheel. Zowel organisch, als holistisch, als harmonisch, als chaotisch...



Hierbij, is onze communicatie geopend. Laat een helende wind door ons gans universum stromen.



Wij zijn zelf ons levenselixir.

Wij zijn zelf onze alchemie.

Wij creeren zelf onze bovennatuurlijke kracht.



Wij zijn BAGAR!

Laat onze Sirkel verder groeien.



BAGAR



Seconde na seconde.

Minuut na minuut.

Uur na uur.

Dag na dag.

Week na week.

Maand na maand.

Jaar na jaar.



Bagar! Bagar!



Een vrolijke beweging



‘Vergis je niet’, antwoordde mijn vriend. ‘De mens heeft het luchtruim niet verroverd en hij zal dat ook nooit kunnen!’ Ik keek hem verbaasd aan, maar hij ging verder: ‘Juis doordat hij de lucht wilde veroveren, heeft het zolang geduurd voordat hij leerde vliegen. De aerodynamische wetten zijn tegenwoordig precies zoals zij vijf eeuwen geleden waren. Die wetten hebben wij niet veranderd. Wij hebben ons aan die wetten aangepast. Elk vliegtuig van welk type ook, moet in overeenstemming met deze wetten worden gemaakt.’



Wat wil jij? Wat interesseert jou? Gelukkig zijn. En waaraan moet voldaan zijn opdat jij je gelukkig zou voelen? Wel, jij wil je belangrijk voelen. Jij wil oprecht gewaardeerd worden. Jij wil graag door de anderen gezien worden. Jij wil daar zo weinig mogelijk moeite voor doen. Bovendien, heb ik dezelfde behoeftes als jij: Ik wil ook gelukkig zijn!



Stel je eens voor dat er universele wetten bestaan die ons gelukkig zijn kunnen waarborgen, wetten die vijf eeuwen geleden ook al bestonden... Stel je eens voor. Dan, zouden we ons hier en nu enkel in overeenstemming met die wetten moeten brengen om gelukkig te zijn.



Laat ons van de veronderstelling afstappen. Laat ons de wezenlijke vraag openen: Welke zouden de wetten kunnen zijn die ons gelukkig zijn waarborgen?



Als wij oprecht van hen houden, zullen zij oprecht van ons houden. Als wij eerlijke interesse tonen voor hen, zullen zij eerlijk interesse tonen voor ons. Als wij vragen wat zij willen, zullen zij vragen wat wij willen. Als wij aan hun behoeftes voldoen, zullen zij aan onze behoeftes voldoen. Als wij hun aardig vinden, zullen zij ons aardig vinden.



Ten eerste, kunnen wij hun wijzen op hun behoeftes. Ten tweede, kunnen wij hen tonen dat wij daadwerkelijk hun behoeftes kunnen inlossen. Ten derde, kunnen wij hen vragen stellen om overeenstemming te kunnen vinden, om afgestemd te geraken op elkaar. Ten vierde, kunnen wij hen een rol geven in ons spel.



Wanneer wij hun behoeftes inlossen, geven wij ALTIJD meer dan zij verwachten. Wij zetten de omstandigheden niet naar onze hand, maar passen onszelf naar de omstandigheden aan. Wij pogen ons steeds te verplaatsen in hun standpunt door aandachtig vragen te stellen. Wij luisteren naar hen. Wij trachten al hun ergernissen op te heffen.



Wij vertellen hen onze plannen en ideeen en alten hun meewerken. Wij vragen naar hun plannen en ideeen en dragen ons steentje bij. Hun medewerking verkrijgen, impliceert voor ons hen laten meewerken. Wij maken de snelste en beste indruk door onszelf tot uitdrukking te brengen. Wij vallen gunstig op door meer te presteren dan verwacht.



Wij behandelen anderen zoals wij zelf behandeld zouden willen worden. Met handige suggesties, veranderen wij vaak een ‘nee’ in een ‘ja’, als wij ons van het begin af aan bedienen met vragen die een ‘nee’ uitsluiten. Maar wij letten er op eerlijk te zijn in onze suggesties. Wij nemen beledigingen over ons niet al te ernstig. Want, als wij onze beheersing verliezen, verliezen wij vriendinnen en/of vrienden. Daarom bevestigen wij zelfs roddels over ons en waarderen wij stilte. Wij laten de eer van het laatste woord te geven aan hen!



Al het overige is verovering!



Als wij willen echter, kunnen wij ons aanpassen aan elkaar. Wij zijn hiertoe niet verplicht. Wij zijn vrij daar een keuze in te maken! Maar als wij willen gelukkig zijn, zullen wij ons moeten aanpassen.



Ik wil gelukkig zijn. Vandaar, dat jij nu dit document ‘in handen’ hebt. Ik wil een vrolijke beweging starten. Maar ik kan dat niet alleen. Ik heb jouw hulp daarvoor nodig. Als jij daar eveneens gelukkiger door wordt, wil jij met mij mee een vrolijke beweging starten?



Dit document is mijn manier om iets over mijn plannen en ideeen te vertellen aan jou. Ik nodig jou uit iets soortgelijks te doen. Verspreid jij ook eens jouw plannen en ideeen! Ik ben zeer benieuwd naar jouw aksies en reaksies! Verspreid je boodschap!



Ik geloof dat te weten komen wat de universele wetten zijn, heel simpel is. Ze staan vermeld in alle religieuze geschriften. Ik geloof dat handelen in overeenstemming met die universele wetten veel ingewikkelder is. Ik geloof dat ik om immer gelukkig te zijn veel wilskracht hoor vrij te maken. Ik maak die wilskracht hier en nu vrij. Wil jij dit eveneens doen?



Ik geloof dat wij allen latent reeds gelukkig zijn. Ik geloof dat het nu de tijd voor ons is dat we ons daar bewust van worden. Ik geloof dat dit met vallen en opstaan gebeurt. In dit document, laat ik je mijn vallen en opstaan zien. Dit document behelst zowel mijn zweven, als mijn aarden. Dit document toont jou zowel mijn leugen, als mijn waarheid. Zou jij eveneens een document als dit willen creeren?



Ik ben blij dat jij dit document ‘ter hand’ neemt. Ik hoop dat jij dit ook ter harte neemt. Ik hou van je! Ik vind je belangrijk! Ik waardeer je! Ik zie je graag! Dank je dat je dit gelezen hebt!



Ik



Ik ben de rots waar je op kan bouwen

Ik ben vriendschap en levenskracht

Ik ben je aarding en bevruchting





Ik geef je totaal vertrouwen

Ik schenk je mijn gouden aandacht

Ik deel je mijn eerste en laatste adem



Eeuwig


Mijn hart dat brandt voor jou

Doorheen de tralies van de tijd



Eeuwig voor jou

Eeuwig van jou



Breng ik de blinde muren tot leven

Bouw ik je steen voor steen

Een sprookjeskasteel



Eeuwig voor jou

Eeuwig van jou



Baby


In dit klein mysterie

In dit kleine niemendalletje

Huist mijn ganse zijn



En met mijn armen

Begeef ik mezelf over

Aan deze wondere wereld:



Mijn pen

Mijn hart



De biologische mutant



Steeds een moment waarop een lid van de groep in opstand komt: met name, het moment dat de groep met uitsterven bedreigd is. Paradoxale opstand. Geweldloze muiterij. Elke fundamentele revolutie is er een van evolutie. Of het nu de Aarde is die rond wordt, of het nu vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid is, of het onbewuste is plots een feit geworden... immer evolutie.



Op het niveau van het individu, gebeuren gelijkaardige zaken. Wanneer een ziekte en de daarbij gepaard gaande pijn te groot zijn geworden, heerst er opstand. Het lichaam staakt, de geest staakt... Een cel wordt ziek, komt in opstand... vele anderen volgen.



Ik denk dat het aantal depressies in het Westen niet anders zijn dan een voorbode voor een nieuwe evolutie en wel een geestelijke, een spirituele. Het materialisme van weleer is gedoemd uitgeroeid te worden in zoverre het geen spirituel dimensie uitzaait. Let maar eens op reclamecampagnes.



Op een bepaald punt, is er een soort van ‘log in’ op alles, waarbij ge medium wordt van alles. Maar een centrale samenzwering is hetgeen het allemaal niet is! En om dat duidelijk te maken, vinden we een onbestaand toestel uit dat de sinkroweef noemt. Daarin plaatst ge uw eigen. Dan wordt gij het centrum waarmee alles tot in haar kleinste affiniteit gelijk of sincroon loopt. Een allesverhelderend trillingsveld openbaart zich aan uw innerlijke oog. En van dan af zijt ge mede-non-navigator.



Leven kiest altijd voor leven. Omwentelen is de boodschap. Circulair denken! Ideeen racen, zielen leven en gevoelens voelen. Zowel uitersten verenigen, als positie innemen. Deelname aan het geheel is geheel zijn en geheel bekennen. Als ge dus deel wilt zijn van het geheel, vereist dat dus geheel zijn in uw deel. Merlijn weet dat dit voor eeuwig zo is. Merlijn is in mij als in u als in ons. Lees ‘De terugkeer van Merlijn’ van Deepak Chopra.



Bewijs van ver gevorderde cultuur in ver vervlogen tijden



De vogels zijn over al

Net als kressende gitaren

Kressen ze

Ongeremd door elkaar



En een piano

Die wel 10000 jaar oud

Lijkt te zijn

Speelt

Een deuntje

Automatisch



Teder

Laat je je vingers

De toetsen strelen

En het is geen geheim meer



Dat jij het bent

Die speelt die een rol speelt

In dit gevorderde

Cult uur

Dat in stenen gegrift heeft

Voordat dat ooit kon

Dat wapen s maakte

Alvorens er oorlog was



Heb jij soms het boek der liefde geschreven?


Uiten. Naar buiten komen. Openbloeien. Open bloeden. Angst laten varen. De angst voor de dood laten varen is als de angst voor het leven laten varen. Wacht, het tuig draagt verder, zoals in vuil, langharig tuig. De angst voor uw dood laten varen is als de angst voor uw leven laten varen. De angst voor mijn leven laten varen is als de angst voor mijn leven laten varen, enz. Hoe laat ge die angst dan varen? Door diep in te ademen. Even niet uitademen, dan weer terug. Heel fel, krachtig, snel, robuust. Ontladen is als een opluchting omdat ge de spanning laat varen. Even keihard op uw tanden bijten en vieze, krampachtige blikken trekken. Maar een mens kan verder gaan. Als mens kan men beseffen dat men nooit twee keer in dezelfde stroom staat. Dat men nooit twee keer dezelfde mens is. Staat daar eens bij stil! Al was het maar voor dien troep fysica en chemie; Uw lichaam is in constante verandering, net als die stroom. ‘Siddharta’ van Hesse eens lezen. Dat kan sommige mensen helpen.



In de ‘normale’ context is tachtig jaar pakweg een mens z’n levensduur. De duur dat een mens leeft. In die jaren, verandert ge wel meer dan een miljard keren. Ge sterft omzeggens constant. En ge wordt constant terug geboren. Nooit twee keer in dezelfde stroom... Constant fysische verandering, constant chemische verandering... Op de keeper beschouwd, weet ge als mens veel over doodgaan. Als ge er maar bij stil staat. Zo simpel is dat. Wanneer begint ge daar bij stil te staan? Als er nen druppel teveel in uwen emmer water zit. Ja, dan loopt dien over. De moment dat ge effectief het koord pakt. De moment dat uw stoppen doorslaan. De moment dat ge blijft zitten en zitten. En als ge moet pissen, pist ge door uw broek. Vies, maar efficient. Dat meemaken, is angst laten varen. Durven gek worden. Daar zit de clue. En eenmaal ge die grens over zijt, zult ge niet meer terugwillen naar die ‘oude’ toestand. Weet ge waarom? Omdat ge dan begint te leven alsof elke seconde uwen laatste seconde is. Zo simpel is dat.



Ik moet toegeven dat de eerste momenten verwarrend zijn. Zeker als ge het spel hebt doorgespeeld, degelijk doorgespeeld. Want het is een spel. Begin, midden, einde, een spel. Oud of jong: Allemaal spelen! Verlichting, een tijdloos moment. Alle momenten naast elkaar, zoals ze zijn. Stel u voor: Ge staat in een grote hal. Ik bedoel echt gigantisch groot, plek zat. Voor elk moment van uw leven is een foto genomen. Al die foto’s liggen op de grond van die hal. Tijdloos. Naast elkaar. Die foto’s zijn d’er. Alles is er. En het is goed. Het overal plaatje zit goed. Vanaf dat moment kan het niet meer fout gaan. Ge vat het geheel van uw leven als een geheel. Ge ziet uw over al plaatje. En ge merkt hoe dat geheel in elkaar past, naast elkaar. Op de grond, bij de grond.



Elke foto brengt herinneringen mee. Elk moment hebt ge geleefd alsof het uw laatste was. Toen had ik angst. Slecht rapport, of zo? Toen was ik vreugdevol. Toen triest. Toen hartstochtig. Toen woedend. Toen verliefd. Toen walgde ik. Toen was er weer een druppel. Toen, toen, toen... Nu, zijn we d’er weer. Nu, op dit moment. In de hal, in elke foto, in elk deel, in mijn geheel, in uw geheel, in ons geheel. Samenleven wordt zo eenvoudig als ge de grens hebt overgestoken. Die stap in het duister, in de waanzin geeft u waanzinnig veel genoegen, lol in het, in uw leven. Want die stap is de basis voor een sterke, wilskrachtige houding. Ineens, is er de wil tot leven, de wil tot angst laten varen.



Maar als ge wilt, kunt ge nog steeds ‘teruggrijpen’ naar de angst. Ge kunt de angst ervaren. Ge kunt die ook laten varen. Ge kiest naar willekeur. Dat is wilskracht. Zelf bepalen of het licht aan of uit gaat. Zelf uw handelingen sturen als lichtknoppen die aan of uit gaan. Beseffen dat die handelingen vele foto’s van andere mensen kunnen raken. Dat is de essentie van macht. Macht is niet vies. Macht kan vies zijn of lijken, als die macht ten goede of ten kwade wordt gebruikt. De werking van macht op zich bekijken echter, is geen morele aangelegenheid. Op individueel niveau, is egoisme gezond. Het is toch eerlijk: Ik heb helemaal niets voor u te verbergen. Ik ben mezelf.



Dat is het mooie aan actieve homo-, bi- en lesbiennegroeperingen. Zij stralen sterk uit door te wijzen op de waarde van het individu. Je bent tegenwoordig sterk als je voor je ‘andere’ sexuele aard uitkomt. Je kan een voorbeeld zijn. Je kan uitstralen. Je kan je omgeving begeleiden. Dat is een algemeen werkend principe. Daar hoef je geen homo, bi of lesbienne voor te worden. Je mag dat uiteraard. Wat je hier, mijns inziens, hoort uit te halen, is dat je als individu oneindig veel foto’s kan beinvloeden: foto’s van jezelf, foto’s van anderen. We begeleiden elkaar constant. We zijn zowel elkaars leerling, als elkaars leraar. En in dat begeleiden zitten mechanismes. Zo, doorbreekt ge uw genzen, tenslotte.



Na genoeg gestamp, weet ge hoe dat spel werkt: Als ge veel stampt, krijgt ge veel stampen terug. Als ge vriendelijkheid en optimisme en levensvreugde en energie uitstraalt, dan krijgt ge dat terug van anderen. Misschien gebeurt dat onrechtstreeks. Misschien moogt ge niet verlangen dat ge dat terugkrijgt. Maar terugkrijgen doet ge ’t toch. Bijna Bijbels, bijna Korans, bijna Oosters, bijna zoveel. Hoe kunt ge angst hebben van anderen, als ge geen angst hebt van uw eigen (leven)? Naastenliefde is een vorm van doorgedreven egoisme!



Als het algehele plaatje verschijnt, als uw algeheel plaatje doorbreekt, dan zijn de ‘foto’s’ werkbaar, leefbaar, dierbaar. Dan kunt ge van uw (samen)leven genieten. En er zullen altijd minder leuke momenten zijn. Op die momenten, kunt ge naar willekeur, naar het algehele plaatje teruggrijpen, naar uw algeheel plaatje. Dan zijt ge sterk. Dan uit ge uw wilskracht ten volle.



Stenen die in het water vallen. Dat is mooi om te zien. Ene steen in het water gooien. Dat doet deugd. Dat is mooi om te zien. Vanuit een centrum deint het water uit. Dat is uitstraling: Stenen in het water gooien, in andere mensen hun water, in het algehele water. Luister maar eens naar Bob Marley. Bij voorbeeld: Een leraar krijgt elke dag een klas mensen voor z’n neus. Al die leerlingen zijn in een verschillende stemming, in een verschillende foto. Als die leraar goed kan vertellen... En die trekt die klas op gang... Die geeft de hele bende een duw. Als we de opeenvolgende foto’s voor elk individu tijdens zo’n les naast elkaar zouden plaatsen... Wat zou je dan zien? Verandering van stemming, natuurlijk. Invloed van leraar op leerling, en vice versa. Wat krijgt die leraar dan niet terug? Invloed van leerling op leerling. Etcetera. Voor allemaal een prchtige wending tijdens dezelfde dag. Uitstraling! En wat gaan die leerlingen allemaal niet vertellen en doen? Hoe gaan die thuiskomen?



Kortweg, als individu maakt ge veel zelf. Zoiets kunt ge maar uitproberen. Eens in de goede richting stampen ...voelt goed, voelt heerlijk. Verrukkelijk. Zoet. Pppassie! Emotioneel leven. Ontwaken. Ontluiken. Doorduwen. Niet achterovervallen bij wat tegenslag. Diep leven. Diep ademen. Kracht uitstralen. Kracht bijkrijgen. Zo simpel is dat. Ge moet gewoon de ‘klik’ in uw hersenen maken. De lichtknop aanzetten. Stoppen met denken wat anderen zouden denken. Dat kan zoveel zijn. Voelen wat de stemming is. Daar zijt ge wat mee. Als ge dat voelt, leeft ge aangenamer, vreugdevoller samen. Humor kunnen brengen. Iemand opfleuren. Niet ruw. Althans, niet altijd ruw. De stemming vatten en gepast iemand opfleuren, jezelf opfleuren. Op iemands stemming ingaan. Die ten goede sturen. Zoals een goed ouder: begeleiden. Ge doet er een ander deugd mee, ge doet uw eigen d’er deugd mee.



Een goed kunstenaar is een kunstenaar die het verdriet heeft geleden, die de woede heeft gevoeld, die de emotie kan stralen. Het is niet de techniek die een goed kunstenaar maakt. Het is de wijze waarop de kunstenaar emotie kan stralen, kan doen uitkomen, kan exterioriseren. Dat is een kunstenaar die aan zichzelf gewerkt heeft. Met een minimum aan techniek en materiaal een diepere laag overbrengen. Een diepere laag? Bewuste en onbewuste, onbewuste en bewuste. Daarmee is het weer gezegd. Dat moest ik even kwijt. Een uitstroom van energie. Passie voelt ge. Over passie valt de rede. Over passie struikelt de logica. Over passie gaat de grammatica teniet. Passie overbrengen is communiceren op een dieper niveau. Ik kan mijn eigen diepte naar willekeur, naar mijn eigen wil uitdrukken. Gij ook! Dol fijn!



Passie is een kunde. Niet de juiste verf, niet de juiste doek. Techniek zus, techniek zo. Dat zijn uiterlijk hanteerbare handelingen. Die zijn gewillig, onderdanig: onderhevig aan uw en mijn willekeur. Voor de ene past dit beter, voor de andere dat. Ge hebt wat ge hebt meegekregen: uw genetische code, uw opvoeding, uw cultuur... Die aanleg en aangelegenheden hebt ge. Leert er mee leven. Maar een creatieve aanpak zit in iedereen. Dat is een lichtknop die ge kunt aanzetten! Dat kan iedereen! Niet alles werkt als een lichtknop. Maar er is altijd wel in iedereen een diepere laag die werkt als een lichtknop. Onderscheidingsvemogen kunt ge aankweken. Dat duurt even. Maar het kan, het kaf van het koren scheiden. Zien wat er in u werkt als een lichtknop en wat niet. Zien dat er een onderliggende hierarchie is in u. Die aanvaarden. Zien van wat een complexiteit en subtieliteit die is. Temidden van die complexiteit, simpelweg de juiste lichtknopjes aan en uit doen. Dan nog op de juiste, gepaste momenten ...met inleving in de andere.



Dat is het. Doen is het. Doen. Proberen. Nog eens proberen. En nog eens. Oefening baart hoe kan het anders kunst. Kwaliteit voor jezelf, in jezelf, voor anderen creeren. Scheppen, meer nog: passievol scheppen. Kunstenaar zijn, levenskunstenaar. Oefenen. U niet laten afschrikken, angst laten varen. Angst beheersen, ermee samenwerken. Niet verdringen. Ge blijft een mens. Een mens heeft nu eenmaal emoties. Is soms angstig. Algeheel plaatje zien. Ten gepasten tijde even relativeren, even op adem komen. Maar eerst en vooral, blijft ge mens. Die angst past in uw plaatje. Emoties passen daarin. Emoties bestaan (honderden duizenden jaren langer dan de rede). Leer met jezelf leven. Ken uzelf. Leef. Hier en nu. Tijdloos en tijdig. Let op de aanhalingstekens. Let er ook niet op.



Als ge eens ne namiddag tijdloos kunt leven, laat u dan eens drijven door het toeval. Doe die horloge uit, stopt ze in uw broek. Vergeet ze! Kijk eens goed rond u. volgt wat ge ziet, wat ge hoort of ruikt. Volgt uw gevoelen, uw intuitie, uwe neus... Als ge met iemand wil babbelen, doe dat. Wilt ge die dure winkel toch eens niet binnenlopen. Laat uzelf gaan. Volg uzelf. Ziet tot wat ge allemaal in staat zijt. Lach eens met uzelf. Durf eens wat emotie, wat hart, wat passie tonen. Wees eens voor een dag een kunstenaar. Schep eens wat. Gooi eens wat stenen in het water, in ons water, in uw water. Voel eens hoe ingrijpend het toeval is in uw leven. Hoevel mensen heb je d’er al niet door leren kennen? Voel de invloed van het ‘onvatbare’ toeval. Toeval kan je een rol laten spelen in je leven. Je kan bewust toeval opzoeken, door tijdloos rond te zwerven, bijvoorbeeld. Toeval blijft echter toeval. Je weet niet wat je overkomt. Hoewel dat niet altijd als een verrassing hoeft over te komen.



Doen. Aksie in het hoenderhok! Creativiteit is een lichtschakelaar. Ik ga proberen dat wat beter te vatten. Creatief zijn, is God spelen in uw eigen universum. Mythe is een goed instrument. De Bijbel ook, een instrument. Een werktuig. Werktuigen worden nogal eens misbruikt. Elk mens kan een werktuig naar willekeur gebruiken, misbruiken... God creeerde ons universum in zeven dagen. Stap voor stap, beetje bij beetje. Als het er op het einde van de dag maar goed uitzag, als het algehele plaatje maar klopte. En dan minstens enen dag rusten. Nen helen dag om, zoals op het einde van alle dagen, te overzien of alles goed was gedaan, om ervan te genieten. Genieten, lol hebben in. Of dat nu zondag was, of dat nu de zevende dag was, wie maalt er wat om? Ik heb het hier over de werking van creatief gedrag. Gebruik wat er voor handen is, zoals God gebruikte wat er voor handen lag. Wat voor de hand liggend?



Bestaat er een God? Wie maalt er om? Wees zelf goddelijk. Creeer, probeer. ‘To trial or to trial?’, that’s the question. Proberen of veroordelen. Pak een blad. Trek een lijn. Schrijf een punt. Wild. Rustig. Eender hoe. Eender wat. Pak een blad en laat uw pen de vrije loop. Laat uw geest vrij vloeien. Het toffe is dat ge dat blad aan niemand hoeft te laten zien. Maar ge kunt vanalles naar buiten brengen. Goed tekenen, mooi schrijven speelt hier geen rol. Het is voor u en het is van u en ge doet er uw goesting mee, naar willekeur. Combinaties van tekeningen en tekst zijn eveneens prima. Voelt ge de diepte schreeuwen? Laat die angsten en aggressies eens los op een blad. Laat die emoties eens rollen. Doe eens bewust wat onbewust en laat het toeval, uw toeval haar werk doen. Laat het voor u werken. Laat alles voor u werken. Voel hoe weldadig dat is. Voel hoe het voor u werkt. Voel de macht. Voel de macht van het scheppen. Want dat is het. Leeeeef in uw blad, in uw zicht. Krijgt inzicht door uw pen. Laat uw eigen eens gaan. Wandelen door de natuur. Mediteren.



Iedereen kent haar of zijn eigen weg. Maar er is een weg. Eens ge gelooft dat er een weg is, is er geen weg meer terug. Eens ge gelooft dat er een weg is, is er geen weg terug. Eens ge gelooft dat er een weg heel speciaal voor u is, zult ge berinnen + bewust + te creeren. Ge zult uitstralen. Ge zult de ringen van het water zien uitdeinen. Ge ‘moet’ daarvoor enkel een sprong maken, een grens overschreiden, een zelfgemaakte. Spring! Spring zelf als een steen in het water. In uw diepte... Elke individuele, evenals elke gemeenschappelijke, evolutie, begint bij een revolutie, bij een sprong in het ongewisse. Elke grote denker doet dat. Elke grote spirituele doet dat. Elk groot kunstenaar doet dat. En elk van ons heeft in potentie grootsheid in zich, is groot. Ge ‘moet’ het enkel beseffen, geloven, doen. Wist Copernicus wat hem te wachten stond? En Columbus dan? We zijn allemaal als Copernicus, als Columbus, als Jezus, als deus, als mus. Dat is het begin: eigenwaarde. Uw eigen waardig zijn. Waardig uw eigen ontplooien. Gans mens zijn. Niet half. Niet koe, maar mens.



Waarde, kwaliteit toe-eigenen, opeisen. Soms, in het duister. Soms, is het moeilijk om te kiezen. Soms, zit ge in een bos. En al die bomen trekken op elkaar. Echt waar? Tsja, misschien is het soms duister en moeilijk kiezen. Straft iemand u daar diep van binnen ooit echt voor? Is er dan soms voor jou de stem van het fatalisme die van achter je gebiedt: ‘Het maakt niets uit of je er bent of niet bent!’ Alleen gij zelf kunt uzelf straffen, als ge dat wilt, als ge niet gelooft dat er een pad voor u is dat u uit het bos kan leiden. Het is niet alleen lijden, het is ook leiden. Respecteer uzelf dus, en zoek naar een pad. En ge zult het ooit eens vinden. Meer nog, ge zijt hier en nu reeds aan het bewandelen. Ja, gij! Niet stilstaan. Niet teveel twijfelen over uzelf. Onderweg zijn, daar draait het om. Onderweg zijn, werkt voor u. Ge komt dingen tegen, ge krijgt echt wel antwoorden op uw vragen. Ge leert wat werkt voor u en wat niet. Ge leert de lichtknopjes zelfs in het duister te voelen, te laten werken.



Ne vriend van mij gooit bij besluiteloosheid een muntstuk op voor zichzelf, voor anderen. Wat wordt het? Kop of let? Dicht of open? Daar is moreel niets verkeerds mee, als ge er geen klare kijk op hebt. En zo’n twijfelachtige en besluiteloze situaties komt elke mens tegen. Elke mens. Altijd nieuwe twistgevallen. Toch, krijgt ge immer antwoorden. Als ’t botst, dan botst ‘t. Botst het niet, dan botst het niet. Ge kunt maar proberen. Niemand zal het u kwalijk nemen van te proberen. Onderweg zijn. Onderzoek wat uw pad werkelijk is. Voelen wat uw pad is. Uw eigen verlichten. De overtollige bagage erafflikkeren... Lichtgevend door uw leven drijven. Vogelvrij in de ijle lucht. Een machtig gevoelen, noem ik dat. Ge kunt echt vliegen, als ge maar wilt. In de natuur, kunt ge krachten zien werken die anders werken dan de chemie en de fysica. (Dat zijn overigens broer en zuster spook. Maar dat doet er hier nog niet toe.)



Zie een vogel op zijn aas prooien: macht. Zie kikkerdril vechten om te overleven: macht. Niets anders dan beheersing: als een ooievaar stilstaan, geduldig zijn. Stilstand als beweging, beweging als stilstand... Bewust, stap voor stap, handelen. Onbewuste bewust toelaten. Emoties bewust toelaten. Chaos en orde. Harmonie. Leren spelen met chaos en orde. Chaos en orde voor u laten werken. Onmacht is enkel als ge angst hebt dat het u te boven gaat. Af en toe mag het u best eens te boven gaan. Dank u! Ziekte bestaat enkel als je ziekte aan een toestand toeschrijft. Wees gezond als jij dat wil. Wat is gezond? Uw eigen kennen, uw eigen voelen, uw eigen leven... En dat van de andere, van de vreemde, van de angstaanjagende immers verschillend, doch immer gelijkend: empathie! Herken uzelf in de andere. Herleef uzelf in de andere. Herken uzelf niet. Hervoel uzelf niet. Herleef uzelf niet. Lach of hang u op. Maar kies... Kies bewust!



Pleeg niet zomaar een zelfmoord. Pleeg niet zomaar een leven. Pleeg zelfmoord of leef. Kies. Dat is geen moreel dilemma. Je hebt de keuze. Zo is het gewoon. Je kan kiezen, of ‘het’ wordt voor jou gekozen. Wat een toeval! Voor hetzelfde geld, maar aan de andere kant he, was je een koe ...en kon je zelf niet kiezen. Dan, zou je misschien geslacht worden. Neen, vast en zeker gesclacht worden. Je zou in een strakker keurslijf zitten. Zelfs, de heilige koeien in India zitten in een strakker keurslijf. Waarom? Geen bewuste keuze toegekend. Goed of slecht? Rijker of armer? Beter of slechter? Wie weet dat? Wie maalt erom? Het ene beestje is het andere niet. Ieder beestje zijn feestje... Je bent eerst en vooral mens. Wees menselijk. Vertegenwoordig de ganse mensheid. Je kan verregaand kiezen, opkomen voor jezelf, voor de anderen. Je hoeft dat niet, he! Je mag dat! Ale, daar hebt ge ’t dan...

wordt vervolgd

Thursday, February 26, 2004

Paramahansa Yogananda