by Siegfried Willem Bok Tuesday, Aug. 30, 2005 at 6:43 PM

Toen ik jong was sprak men van een verziekte samenleving. In het begin van de jaren 70 zei men dat de wereld verkankerd was. Die wereldsamenleving kreeg recent de naam "globalisatie" en verdoezelt daarmee de gezegde van de 70-er jaren. In een lange zoektocht naar de oorzaak van ziekte en kanker kwam ik als arts/wetenschapper iets tegen wat mij beangstigde, doch voor mijn naasten doemdenkerij was.

Genesis betekent letterlijk wording.
Wording is iets dat in ontwikkeling is.
Genesis of Wording is daarmee iets dat ontstaat.
Maar als we het over de Genesis hebben, hebben we het wel over de evolutie en/of de groei van het leven, maar in feite is dit evolutieproces -dat weten wij ook- een levenscyclus onder de dekmantel van Moeder Aarde, die zoals de Bijbel verhaalt zeker eindig is.
Is het niet vreemd dat het leven zijn aanvang nam met ongecontroleerde groei — zoals kanker ook wel wordt genoemd?
Is het niet vreemd dat men het heeft over de cirkelgang des levens.
Zou dit kunnen betekenen dat de cirkelgang een cyclus is, die begint en eindigt met een woekering van ongecontroleerde groei?
Wat is ongecontroleerd meer dan onbeheerst?
Zo kijkend in de wereld om ons heen lijkt de onbeheersbaarheid steeds meer om zich heen te grijpen. Is dit ook een uiting van iets dat we kanker zouden kunnen noemen?
We spreken ook niet voor niets over een verkankerde samenleving.
Die wereldsamenleving is al denkend geleidelijk met bedachte wetten en leefregels (beheersingen) zo ontstaan, omdat het anders een rotsooitje wordt.
Onze wereldsamenleving is in haar vorm een bedenksel en/of voortkomend uit de denkgeest.
Maar zijn lichaam en geest niet één?
In een lichaam dat verkankerd is zijn enkele typische verschijnselen, die iedereen kent.
Ten eerste is van de kankercel zelf bekend, dat hij meer voeding opeist dan normale cellen. Daarom teren de gezonde cellen in. Daarom gaat de ziekte gepaard met uitmergeling /verarming.
Ten tweede is van de kankercel bekend, dat hij met der tijd steeds meer voeding opeist en onderwijl steeds ongespecialiseerder wordt.
Als wij het hebben over 'gespecialiseerd zijn' betekent dit, dat we ergens een beroep van hebben gemaakt. In onze wereldsamenleving verdienen (= voeding) de hoogst gespecialiseerden het meest.
Is dat niet vreemd en/of de omgekeerde werkelijkheid met hetgeen er op lichaamsniveau gebeurt?
Vervolgens weten wij dat die kanker in ons lichaam een soort machtspositie inneemt. Hij gaat ons lichaam dat langzaam uitmergelt steeds meer beheersen door uitzaaingen en/of metastasen.
Kijken we in een orgaan met uitzaaingen dan wordt de infra-structuur van zo'n orgaan verstoord en/of vernietigd. Zo ontstaan pijnen en kunnen o.a. leiden tot botbreuken.
Wat is "het voedsel voor petroleum beleid" meer dan een uitzaaing van supermachtige, superrijke en supergespecialiseerde landen?
Ook dit is weer de omgekeerde wereld van hetgeen er in ons lichaam gebeurt.
Zijn lichaam en geest één, maar onderwijl in hun beider gedrag elkaars speigelbeeld?
Is alles wat existeert en/of bestaat niet gekleurd door dualiteit en/of yin en yang?
Is alles wat leeft of beweegt geen onderdeel van actie > reactie > actie > reactie enzovoort?
Is "alles wat is" niet onderverdeeld in wat wij noemen positieve en negatieve krachten?
Na ongeveer 14 jaar zoeken in onze lichaamssamenleving bleek kanker te ontstaan op het moment dat de cel zijn eigen afval begint te recyclen.
Toen- op dát moment- was ik er vrij zeker van, dat die vondst de waarheid in zich droeg.
De volksgezegde "De wereld is verkankerd" kreeg toen opeens een reëele waarde.
Een volksgezegde is een gezegde van het ongespecialiseerde volk.
De superspecialist verwerpt deze "domme" redenering als zijnde onwetendheid, maar ook dat lijkt weer de omkering van de werkelijkheid.
Is het toevallig dat deze ontwikkeling ooit werd beschreven als "the circle of contempt" of "de omkeringscyclus"?
Is re-cycling niet het omkeren van de cyclus?
Neen, dat is geen toeval!
Het is daarom dat de gezonde "cellen" in onze samenleving kankeren en demonstreren, terwijl de verkankerde machtshebbers menen dat alles goed gaat zoals het gaat. Daarom noemen wij dit beeld demoncratie en moet de volkspropaganda van deze kankercellen op volle toeren blijven draaien om ons te blijven hypnotiseren, dat we een democratie hebben.
Deze ontwikkeling van de omkeringscyclus kreeg helaas de naam globalisatie, waardoor het beeld verkankering op de achtergrond werd gedrukt.
De geest van leven van hen die de macht hebben is verkankerd en gelijk kanker is die macht vele malen sterker dan van de gezonde 'cellen' in onze wereldsamenleving. Die laatsten kunnen demonstreren wat ze willen, maar er zal niets veranderen.
Over de gevolgen van deze verankerde geest van leven, dat de kenmerken van goed en kwaad in zich draagt, gaat "De luxe van een kankercel te zijn".
Het lichamelijk kwaad is een uiting van het vermeende geestelijk goed.
Het is onze materiële welvaart, die ons geestelijke armoede brengt of andersom.
Het leidt ons als mensengroep naar een mensenplaag, klimatologische verandering, oplossing van de ozonlaag en veel meer. Het voert ons gelijk kanker naar de Sidha en/of Poort des Doods. De Sida of Aids als ziekte is lichamelijke /materiële verarming van materiële rijkdom op haar hoogtepunt.
De geschiedenis herhaalt zich tot het einde der dagen.
Kijkend in de evolutie zelf blijkt de mens daarmee niet veel slimmer dan de dinosaurus. De mens is alleen heetbloediger in lichaam en geest.
Ook de dinosaurussen gingen als plaag ten onder na een periode van zure regen.
Het enige verschil tussen de dinosaurus en de mens is, dat zij niet ziek werden en wij wel!
Is dat niet dom?
Is dat niet mensdom?
Zijn we daarmee dommer dan de dinosaurus van weleer?

Recent kwam een boekje uit over het ontstaan van dit kwaad/aardige gezwel en heet cryptisch "De luxe… van een kankercel te zijn". (zie o.a. downloadbaar op http://www.confissius.com).
Natuurlijk werd iedere publicatie van dit boekje angsvallig uit de media gehouden, maar dat is "de leugen die ons in alle facetten" beheerst.
Om in dokterstermen te spreken is dit verkankeringsproces momenteel in het allerlaatste stadium, waarvan de tanende economie van de "kankercel" [hij is pas gezond als het beter gaat] slechts één voorbeeld is.
Zouden de Bijbel en de Maya-kalender uiteindelijk toch gelijk krijgen?
Ik vrees met grote vrezen.

www.geocities.com/genesis_of_cancer