Misschien even vermelden dat ik het
spijtig vind dat het niet in progressieve spelling is geschreven,
én dat m'n mening over de inhoud al veranderd is.
Desalnietemin een belangrijk dokument in m'n leven!
Antistresspoweet


wat vooraf ging : Spirituele guerrilla 006
proloog en : Spirituele guerrilla 001



De engtes in de kruik hebben mij al lang in de gaten

Alleen in mijn revolutie
In mijn ommekeer barst ik
Los in de storm des levens
En regen mezelf bij nachte
Over de wereld in trage, hysterische cirkels

Geen gips van licht
Die mijn breuk neurien kan
Zelfs niet de armoedige ochtend
Die de maan klauwend slaat

Geteisterd door de dwang van rustige regels
Die als een blinde drug mijn leven vergiftigen
En in wartaal mijn voetstappen naar nergens bewegen
Landt mijn regen in een helle dromenstad
Waar mijn zen groeit in hongerige
Panden en duistere krochten

Onheilige bodem van gouden daarom
Stoffige poort met erachter een gevleugeld gedacht
Dwarrelend kleed dat uitnodigend lotus gebaart
Leun je leugen op dit roestige schrijven
Drijf je maskers temidden van de een-
Zame hemel en gebruik de oogbal
Van je rechtvaardige stiltes
En plens je vertrouwde
Voeten als veertjes
Op mijn dronken
Ontembare
Water
Lich-
Amen

Onherroepelijk
Regen ik mezelf in
Trage, hysterische cirkels
Verdrink totaal of
Breng de karavaan
Thuis

Op weg

Welke schoonheid kan je nog raken?
Wat valt er nog meer te zeggen?
Welke bijdrage kan je nog maken?
Waar zijn er nog grenzen om te verleggen?

Je kent de weg
Want je legt hem voor immer af

Je kent de weg als hem
Maar ook als haar
Verwart jezelf in geslachten
Bevrucht jezelf in gedachten

Weg is de weg
En in een simpel gebaar
Ook hem en haar

En dat laat je
Een stukje kouder
En een beetje kaler

Achter
Net zoals het scherm
Van je eigen zijn

Geef de vogels zaad

Het verderf is van de wereld
En die wereld die schenk ik aan jou

De ene vogel die merelt
De andere kraait als een kou

Wat kan ik jou nog geven?
Behalve mijn zang in de ochtend?
Of mijn symfonie in de bossen?

Jezusterrorisme

Wat jij daar doet
Kan helemaal niet

Jij plaatst daar iets
Zonder het daar te plaatsen

Jij wandelt over jezelf
En een ander
Struikelt dan
Weer over jou

Jij die nooit terugkomt
En die altijd is geweest

Jij die je handen in het reine wast
Alvorens je mijn kruis betast

En alweer jij die, die grap jast
Zaait en oogst wat je zelf hebt gezaaid

De kunst is sex

Er is een schroef mis
Tussen waarheid en fantasie
Al de rest is een opruimen
Voor de camera’s

Voor elke mythe een leugen
De werkelijke revolutie
Ligt in onszelf
Is onvertaalbaar
Naar grenzen van binnen
En buiten
Is onvatbaar in taal

Ze hebben je alle illusie
Ontnomen
Want ze waren vluchtiger
Dan je denken kon

Nu ben je ontwaakt
En al hetgeen was
Al hetgeen zal zijn
Behoort tot de categorie tijd
En de classificatie ruimte
Daar waar je geest
Nu niet meer toeft

Een aangename droom
De kriek op de taart
En nog steeds geen echte
Kogel in je hoofd
Enkel een diamant
Er middenin

Nuchtere re-evaluatie
Een lijdensweg
Een berghok
Voor alle leidersschap
Nu!

(Welkom
In de kamer
Des doods)

Val al eens
Van een omgekeerde stoel
In de instant hemel

Er is enkel hier en nu
Al de rest is voor de katholiekers

Weke leegte
Broze tepels
Een hefboom voor elke verbeelding
Een instandbeeld voor elke mens
(Op elke zerk)

Sex en waarheid
Een eenzame trechter
Een werkelijk genie
Een genie dat gegund wordt
De schampere wonde
En het wonderlijke verhaal
De verborgen leugen
En de adder in de woestijn

Combinaties in alle eenzaamheid
Concubines in het huis
Van de onbetaalde liefde
Een stemming om op te gaan
Een vlucht om op te drijven
Een opgedroogde zee
De kamer van Merlijn
Heeft deur noch toegang

(Alle kamers zijn dezelfde)

Brak brak brak nuchter
Een onfris verhaal
Een ets in de vage verte
Een schets in de branding
Een kurk zonder fles
Een boodschap een les
Een therapie voor
Schipbreukelingen

Kop pijn
En het slagen
Van zilveren munten
Voor een betere toekomst
Voor meer welstand

Richt je kamer in!
Wees ordelijk!

Bij gebrek aan betere orientatie
Smakeloos en hongerig
Een legbatterij en een nieuwe
Generatie
Emotie en inductie
Stroom en verstarring
Wattblief en alsjeblief
Een generator en een stroomverdeler
Een kater
En nu een glas water

Geen woord van stilte (vrij naar Frederik Van Eeden)

Wij hebben
Geen hoogte
Geen lengte
Geen breedte
Geen diepte
Geen tijd
Meer

Wij hebben
Geen ik
Geen persoon
Enkel al wat vreemd is
Enkel alles als illusie

Hebben wij
Geen lijf
Geen leven

Voorbij de grenzen van onze machteloosheid
Voorbij de grenzen van onze hulpeloosheid
Voorbij de grenzen van onze lichtzinnigheid
Voorbij de grenzen van onze domheid

Al ons willen
Al ons weten
Al ons voelen
Al ons herbeginnen

Niets van dat al zal ons helpen
Want we helpen enkel onszelf
Met een glimlach of in een kist
Met verbranding of in verstrooiing

Zijn wij reeds dood
Bij geboorte
Hebben geen keuze
Bij deze kille
Ongewenste
Maar opperbeste
Vriend

In niets
Verzinken
Al onze oordelen

In stilte
Vervaagt
Elk van onze stemmen

En zoals steeds
Niemand
Die het meest
Schrille schreeuwt
Die oneindig begint
Die ons totaal bezint
Als in een getrouwe droom

Geen woord
Wil je van mij horen
Met geen spijt
Kan ik je bekoren

Want zoals wij zijn
Zijn wij ook niets
Dan zinsbegoocheling
In onze geheimzinnige
Onvermijdelijke
Toekomst
Die nu
Reeds
Ver
Leden
Is

Ironie van de patriarchale macht

Besnaar je dode mond
Met gevelde hectares bos
En graai je vrouwen
In de schorre aderen
Van je catatonische begeertes

Haar fantastiese lippen
Herbergen groene minnaars

En eindelijk is er vuur
In de langzame rotsen

De routine

Daar is geen besef
Machine neemt opdracht aan
Die is en niet is
Daar waar de machine
Is en niet is
Daar is besef

Ik ben menselijk

Ik kan mij daar met verzoenen
Want ik ben een slecht mens
Ik rook zuip smoor trip snuif
Want ik ben een slecht mens

Toch is het mijn wens
Daar ooit eens allemaal mee op te houden
Want ik ben een slecht mens
Of ik nu lach of triest ben

De enige route is niet 66, of 666, maar zen
En daarbij kan ik nog menig ander pad bewandelen
Want ik ben een slecht mens
Voor kerk en staat, van status en gelaat

Voor jou wel en voor jou niet
Kies ik mijn eigen herverdeling
Ben een slecht mens
Deel mijn eigen meer

Dan een ander
Toe of open
Afgezopen of afgelopen
Leugen of waarheid

Excentriciteit of eerlijkheid
Ben ik of ben ik niet
Een slecht mens
Want ik ben

Elke millimeter

Elke millimeter die we in de wollen vacht van de tijd
Kruipen is herinnering

We rollen
Gewild ongewild
Primitief geciviliseerd
Door het kaleidoscopische oog
Van onze magistrale poppenkast
En zijn enkel onszelf
Met onze gedachten tot last

Verderf gritselt
De intenties van onze dag
En als we goed kijken
Kunnen we het wezenloze kerkhof zien
Temidden van onze daden




wordt vervolgd

---

take me
::: to the top :::
::: to the lab-archives :::
::: to the :::nostress::: homepage :::
::: to the :::nostress::: archives :::
::: to the pics :::